1221-1230 od 1552 (strana 123 od 156)
Američki alt. country slavuj Gene Clark napisao je pre više od trideset godina ove stihove: “ We all need a fix at a time like this / But doesn’t it feel good to stay alive”. Greg Dulli danas slavi tu, naizgled, običnu činjenicu, što je ostao živ, ponudivši nam na uvid ovaj album koji se ne propušta, kao potvrdu svog nesumnjivog talenta
Nekadašnji članovi grupe Slowdive nastavljaju sa pravljenjem country pop numera u psihodeličnom ruhu. Nekadašnji shoegaze heroji su sve trezveniji i razigraniji, kompletirajući distanciranje od zvuka svog ranijeg benda, ali i od sopstvenih prethodnih albuma. Jedini problem je što svaka pesma na ovom albumu zvuči kao mogući hit, iako to u stvari nije
Oštar, zabavan i lepljiv album čija svežina se ne iscrpljuje ni posle brojnih preslušavanja. Jarboli na najbolji mogući način pokazuju da snaga dobrog benda leži u – razlici!
Pred nama je, začudo, prvi dugosvirajući format posvećen samo materijalu koji su snimili Sound Dimension u legendarnom Studio One Coxsone Dodda; ili, u prevodu, esencijalno mesto gde se reggae zvuk konačno uobličio
My Flame Burns Blue je delo autora svesnog sopstvene veličine i stvaralačke moći koja je omogućila tu veličinu: reč je o koncertnom albumu sa čak 32 pesme specifičnom po tome što se na njemu nalaze uglavnom poznati, i prearanžirani komadi iz Costellovog opusa
Dva nova Verlaineova LP-ja, „obični“ Songs and Other Things i instrumentalni Around, ne uspevaju značajnije da nadvise njegova dosadašnja solo izdanja i usamljeni povratnički album Televisiona Television (’92). Ove ploče nisu loše, ali izbegavaju – ili promašuju? – kako mračnu usredsređenost koja je usijala Television klasik Marquee Moon, tako i melodično, sanjivo nadahnuće kojim odiše potcenjeni Adventure (’78)
Umesto što je nastojala da pokrije sve srodne žanrove, u želji da pokaže koliko zna i ume, Aleksandra je morala da se drži terena koji joj najviše odgovara – fuzije popa i soula, koja je posledica i proživljenog iskustva i širokog muzičkog ukusa. Onda pred sobom ne bi imali album koji hoće da bude sve za svakoga – mlade i stare, poznavaoce i neupućene, mainstream i underground, već svedenu i do kraja ostvarenu autorsku viziju
Glavni protagonista južnjačke rock opere Drive-By Truckersa iz 2002. „želi da ponovo sanja snove iz prošlosti, vremena kada je bilo u redu... odvrnuti tri gitare do 10 i jednostavno, svirati ROCK“. Izraz Built to Spilla je udaljen od onoga koji gaje DBT isto onoliko koliko su geografski udaljeni njihovi rodni Ajdaho i Alabama. Ipak, novi album podseća da lider BTS-a Doug Martsch, isto kao i Patterson Hood iz DBT, pre svega veruje u transcedentalnu moć gitare svojstvenu starim vremenima
