Nemci i Tito igraju fudbal u pobunjenom Boru

Tokom 2009. stvari su ostali gotovo nepromenjene – nastavilo se odumiranje bioskopske mreže, usledila je još jedna tura konkursnih zamešateljstava, filmadžije su se pobrinule i za redovno sledovanje skandala (poput onog koji se ticao izbora ovdašnjeg predstavnika u trci za Oskara i brojnih uzavrelih polemika na druge teme).

Nažalost, gotovo decenijsko vređanje publike, izazvalo je i reakciju onih za koje se filmovi barem u načelu snimaju. Publika je definitivno okrenula leđa srpskom filmu, a kola su se slomila na onim najnevinijim. Naime, ove godine Srbija je mogla da se podiči sa čak četiri neosporno kvalitetna filma (Život i smrt porno bande, Beogradski fantom, Edit i ja i Hitna pomoć), ali je ove dragocene naslove ispratio mali broj gledalaca.

Veliki je broj naslova koji nisu uspeli da se probiju do bioskopskih sala tokom 2009. godine (Žena sa slomljenim nosom, Šišanje, Srpski film, Zajedno, Kao rani mraz, Bacila si čini na mene, Besa), a njima treba pridodati i narednu listu filmova čije se premijere sa dovoljno izvesnosti mogu očekivati tokom 2010. godine.

Plavi voz (režija: Janko Baljak)

ul: Sanja Popović, Ljubomir Bulajić, Aleksandar Radojčić, Aleksandra Tomić, Suzana Lukić

Plavi voz je tinjdžerska komedija, smeštena u maj 1980. godine - vreme sedmodnevne žalosti zbog smrti Josipa Broza. Igrani prvenac dokazanog dokumentarsite Janka Baljka (Vidimo se u čitulji, Anatomija bola) okupio je mladu ekipu i, generalno nova lica, dok su se već afirimisani glumci (Nebojša Milovanović, Goran Sultanović, Lena Bogdanović) morali zadovoljiti epizodama. Ostaje da se vidi kako će izgledati rekreiranje epohe, a planirano je da se premijera filma održi na proleće – kako bi se obeležila godišnjica Titove smrti. Retromanija nikako da izađe iz mode, te ne čudi da muziku potpisuje Zoran Predin.

Tilva Roš (režija: Nikola Ležaić)

ul: Marko Todorović, Stefan Đorđević, Dunja Kovačević

Još jedna priča o odrastanju – ovoga puta savremena. Bor, grad bez nade. Dvojica jedva punoletnih prijatelja, skejteri Toda i Stefan, provode leto snimajući video klipove inspirisane ekstremnim serijalom Jackass. A tada na scenu stupa sedamnaestogodišnja anarhistkinja Jelena, u koju se obojica zaljubljuju. U ovaj ljubani trougao se uskoro upliću i radnički protesti – sve do kulminacije u kojoj destruktivni porivi junaka isplivavaju na površinu. Film je inspirisan istinitim događajima a video klipove Tode i Stefana (koji u filmu glume sami sebe) možete pronaći na zvaničnom sajtu mlade producentske kuće Kiselo dete koja stoji iza ovog filma. Premijera je najavljena za FEST 2010.

Beli, beli svet (režija: Oleg Novković)

ul: Uliks Fehmiu, Hana Selimović, Jasna Đurišić, Nebojša Glogovac, Boris Isaković, Milica Mihajlović, Marko Janketić, Meto Jovanovski

Scenario za svoj najnoviji film režiser Oleg Novković (Kaži zašto me ostavi, Normalni ljudi) napisao je zajedno sa svojom saputnicom – spisateljicom Milenom Marković. Zanimljivo je da je ovo drugi film iz ovog pregleda čija je radnja smeštena u Bor – grad koji simbolizuje propadanje i beznađe. Novković gledaocima ovog puta obećava fatalnu ljubav uz zvuke tanga, „igru strasti sa sjajem noževa u očima“. Opusteli i tužni Bor istrajava na statusu omiljenog gradića srpskih filmaša (ranije su u njemu, barem delimično, snimani i Čovek nije tica, Na putu za Katangu, Čarlston za Ognjenku, SOS – Spasite naše duše).

Žigosana (režija: Saša Radojević)

ul: Amra Latifić, Hana Selimović, Biljana Mišić, Bojan Žirović, Hana Jovčić, Periša Perišić, Bojana Denić

Teoretičaru filma i scenaristi Saši Radojeviću ovo je druga režija – 2004. godine je kao režiser debitovao filmom Poljupci. Njegov najnoviji projekat, Žigosana, obavijen je velom tajne. O zapletu filma se zna samo da se  vrti oko zamene identiteta dve glavne junakinje - marginalke Slavice i ugledne psihoanalitičarke Marije. Ostalo ćemo morati da saznamo u bioskopu. Žigosana nastavlja Radojevićevu fascinaciju kamernim izrazom. Zanimljivo je da se Saša Radojević ovoga puta okružio gotovo isključivo ženskom ekipom – kako ispred tako i iza kamere.

Flešbek (režija: Aleksandar Janković)

ul: Duško Premović, Branko Vidaković, Vladislava Milosavljević, Daria Janošević, Boris Komnenić

Aleksandar Janković (na slici) debituje ovom dramom o povratniku iz zatvora (glumi ga scenarista Duško Premović (potpisnik predloška za RTS TV film Neko me ipak čeka) koji se, uz pomoć otuđene supruge i njenog ljubavnika, upušta u potragu za nestalom kćerkom. Flešbek se najvaljuje kao „priča o smehu i suzama kao podjednako adekvatnim reakcijama na okolnosti koje nas drobe“. Flešbek će na velike ekrane vratiti Vladislavu „Vladicu“ Milosavljević (Samo jednom se ljubi, Oktobarfest, Splav meduze), a što u sadejstvu sa zapletom budi asocijaciju na Kresojin Još ovaj put.

Travelator (režija: Dušan Milić)

ul: Nikola Rakočević, Boris Isaković, Branka Šelić, Khetanya Henderson, Dieter Meier

Već sam trejler deluje intrigantno, te se ova priča o događajima mladog gamera na takmičenju u Americi očekuje sa nestrpljenjem. I zaplet i izraz su potpuno netipični za prethodne radove Kusturičinog štićenika Dušana Milića (Jagoda u supermarketu i Guča). Poseban mamac predstavlja zanimljiva glumačka podela – osim zanosne tamnopute Khetanyje Henderson, tu su i bloger Strongmen, Slavko Labović (U Kini jedu pse) i polovina Yello dvojca Dieter Meier koji potpisuje i soundtrack za film.

Kako su me ukrali Nemci (režija: Miloš Radivojević)

ul: Svetozar Cvetković, Douglas Henshell, Jelena Đokić, Gordan Kičić, Marija Dakić

Nakon minimalističko-intimističkih arthouse ekstravaganci Buđenje iz mrtvih i Odbačen, Milioš Radivojević potpisuje režiju filma nadahnutog događajima iz njegovog detinjstva. Očigledno je reč o tradicionalnijem pristupu filmskog izrazu, što je potpomognuto i izdašnijim budžetom. Za ulogu dobronamernog Nemca je uzet Douglas Henshell, britanski glumac sasvim dostojanstvene filmografije, a Kako su me oteli Nemci je tek prvi u čudnom nizu ovdašnjih naslova kojima se preispituje (i relativizuje) uloga Nemaca u događajima tokom Drugog svetskog rata.

Neprijatelj (režija: Dejan Zečević)

ul: Vuk Kostić, Tihomir Stanić, Slavko Štimac, Aleksandar Stojković, Ljubomir Bandović, Dragan Marinković

Nakon što je u Četvrtim čovekom ispisao jasnu posvetu serijalu o gonjenom agentu Jasonu Bourneu, Dejan Zečević (TT Sindrom) kroz (anti)ratnu dramu Neprijatelj pravi omaž klasiku Deliverance Johna Bourmana, a, budući da su glavni junaci mineri, rimuje se i sa ovogodišnjim poduhvatom Katryn Bigelow The Hurt Locker. Film je mahom sniman u bosanskim vrletima, scenaristički doprinos je ostvario i književnik Vladimir Kecmanović, a reditelj film najavljue kao „globalnu metaforu, intimno delo sa realističkim rediteljskim pristupom“.

Revolt (režija: Aleksandar Rajković)

ul: Milan Vučković, Ivan Zekić, Bojan Krivokapić, Dara Džokić, Svetozar Cvetković

Aleksandar Rajković baš nije imao sreće sa debijem Hamlet, ciganski princ, zbog dugog i glavolomnog sudskog procesa, film nikada nije dobacio do publike. Sasvim dovoljan razlog da čovek pobesni, a time se upravo bavi i Rajkovićev novi film Revolt. Ostvarenje minimalnog budžeta snimano u gotovo gerilskim uslovima govori o pokušaju revolucije ljudi koji iskreno žele da promene svet. Kuriozitet predstavljaju scene snimljene u zgradi Narodne skupštine (i to tokom zasedanja), a nesuđeni ministar kulture Cvetković tumači predstavnika stranih obaveštajnih službi.

Stara škola kapitalizma (režija: Želimir Žilnik)

ul: Živojin Popgligorin, Robert Paroci, Zoran Paroški, Lazar Stojanović, Branimir Stojanović

Slično autorima Revolta i Žilnik nadahnuće pronalazi u pobuni, ali se on usresređuje na talas pobuna nezadovoljnih radnika koji se širi Srbijom. Žilnik ostaje veran spoju igranog i dokumentarističkog, a obećava i šokantnu završnicu. Vredi istaći scenu sukoba prevarenih radnika obučenih u opremu za američki fudbal i novog vlasnika fabrike i njegovog obezbeđenja u teškim pancirima. Ulogu u ovom ostvarenju dobio je i utamničeni anarhista Ratibor Trivunac. Film se uspešno prikazuje u Sloveniji, a u februaru sledi i distribucija i u prestoničkom Domu omladine.

Montevideo, Bog te video! (režija: Dragan Bjelogrlić)

ul: Velimir Bata Živojinović, Vojin Ćetković, Nikola Đuričko, Nebojša Ilić, Srđan Todorović, Branimir Brstina

Čovek za sva vremena Dragan Bjelogrlić radi na debitantskoj režiji i to u velikom stilu. Za potrebe snimanja izgrađena je zamašna scenografija, film će u bioskope ići u dva dela, osim toga najavljju se i serija, knjiga i dokumentarna građa. Film nastaje u skopu obeležavanja jubileja – osamdeset godina od prvog Svetskog prvenstva u fudbalu i dosad najznačajnijeg uspeha ovdašnjih fudbalera. Na izradi scenarija je pomogao Srđan Dragojević, našla se i malena uloga za nestašnog hrvatskog trenerskog maga Ćiru Blaževića, a Bjelogrlić se za rediteljski debi inspirisao gledajući klasike – Amarkord, Oči čornije, Varljivo sunce i Bilo jednom u Americi.