Liga izuzetnih stripadžija

Već u prvom od tri broja koja su objavljena od jula do septembra 1999. strip specijali fanzina Emitor, redovnog glasila Kluba ljubitelja fantastike Lazar Komarčić pobrali su veliku pažnju. Štaviše, ta tri specijala ostaju sveti gral domaćih strip kolekcionara.

Novi, unapređeni Strip Emitori su nastali s nešto drugačijim i ambicioznijim ciljevima i dopunjavaju redovne brojeve sa sveobuhvatnim pogledom na strip, pri tome ostvarujući plodnu saradnju kako s teoretičarima stripa kod nas, tako i sa strip crtačima.

Sam termin „fanzin” teško da više može da okarakteriše ono što je danas Emitor, a naročito Strip Emitor, kome više priliči etiketa prozina. Semiprozin ili prozin podrazumeva publikaciju u koju je prerastao fanzin i koju sada rade profesionalci, a čija je svrha dostizanje nečeg višeg od toga da se bude zabava za uzak krug posvećenika. Što ne znači da se eliminiše element zajebancije iz cele jednačine. Najzad, sve to se i dalje radi bez groša i iz čistog entuzijazma.

Broj otvora i zatvara po intervju. Prvi je memoarskog karaktera i obima, i proteže se na punih deset (10!) strana, a njegov akter je Jamie Delano, britanski strip scenarista, najpoznatiji po grafičkoj noveli Hellblazer ali i stripu Outlaw Nation, objavljenom u Hrvatskoj kao Odmetnuti. Pravi je podvig učiniti toliki intervju zanimljivim celom dužinom, ali kombinacijom originalnih, mada nikako fah-idiotskih pitanja, i lucidnih i ciničnih Delanovih odgovora, i to je postugnuto.

Sa druge, zadnje strane, Borivoje – Bora Grbić, strip autor poznat kao član grupe Šlic ali i po radu na stripu Faktor 4, daje ekskluzivan uvid u najnoviji projekat koji se zakuvava u Otvorenoj radionici u okviru strip škole Đorđe Lobačev u SKC-u. Ideja o strip časopisu koji bi radile isključivo domaće snage nije nova, ali koncept magazina Dinamit! koji je ovde u pitanju jeste.

U duhu Lige izuzetnih džentlmena, talenti potekli iz ove škole pokušavaće ponovo da ožive strip junake iz istorije srpskog stripa od 30-ih do 80-ih godina 20. veka.

Najveći deo ipak čine aktuelni eseji i kritike stripova koji potiču iz svih najvećih i najbitnijih stripovskih tržišta i govornih područja, kao što su anglosaksonsko (Watchmen, Y: the last man, Black dossier, Stephen King’s Gunslinger, Scott Pilgrim), japansko (Parasyte, Dragon Head), francusko (Lom, Tajna istorija) i najzad italijansko (Dilan Dog – Nekropolis).

Konačno, stripovi. Nagrađen na prvom Međunarodnom salonu stripa 2003, Dečak likantrop Siniše Banovića i Vladimira Jovanovića je starinski horor o vukodlacima, izvanredno nacrtan i na momente zaista jeziv.

Novo ledeno doba Branislava Crvenkovića je nešto alternativnija priča sa odličnim crnohumornim pančlajnom, a da zaokruže stvar tu su i dva stripića na po tabli i urnebesna ilustracija na zadnjoj korici Uroša Begovića dopadljivog, skoro diznijevskog stila, ali, naravno, sa zdravom dozom ciničnog otklona.

U trenutnoj oseci strip fanzina, pa i magazina, Strip Emitori sasvim lepo zadovoljavaju potrebu da i na papiru, a ne samo na ekranu, čitamo zanimljive, originalne i zabavne prikaze, intervjue, eseje i, najvažnije, same i samo domaće stripove koji možda nigde ne bi ni bili objavljeni, a vrede. Uz nonšalantan urednički pristup i sličan duh koji provejava magazinom, ali i kvalitetan dizajn i štampu, Strip Emitor je obavezno štivo za poznavaoce, ali i one tek inicirane u svet stripa.