(Sub Pop)
Grupa iz Južne Karoline izrasla iz one struje američkih bendova koji su eklekticizam i poznavanje rok istorije promovisali kao dominantnu stvaralačku filozofiju, kombinujući sve što im se činilo dovoljno zanimljivim, bez pravila i ograničenja
Jednako dugujući američkim rok veteranima (Neil Young, T Bone Burnett), engleskoj alternativi 80-ih (Wedding Present, Echo And The Bunnyman), kultnim herojima amerikane (Giant Sand, House of Freaks, Sparklehorse) ili prethodnicima današnjih indi zvezda (Pixies, Dinosaur JR, Screaming Tress), zvezde današnjeg muzičkog prikazanija su već prošlogodišnjim debijem Everything All the Time (s upečatiljvim singlom The Funeral) stekli poštovanje i pravo da budu poređeni s imenima kakva su My Morning Jacket ili Arcade Fire. I sve to u stremljenju ka slobodi i izlasku iz geta zvanog “još jedan indi bend”.
Kad je nakon odlaska originalnog gitariste i jednog od osnivača benda Mata Brooka gitarista i pevač Ben Bridwell odlučio da prošireni šestočlani sastav preseli iz Sijetla u srce američkog juga, mali gradić Ešvil u Južnoj Karolini, to se nije svelo samo na Put za jug, već ih je novo okruženje inspirisalo.
Dekadentni južnjački duh i zvuci ruralnog okruženja (bendžo, mandoline...) jasno su uočljive novine u zvuku benda Band Of Horses. Melanholični kantri-rok-bluz svako malo se probija između obrazaca čvrst bubanj + zvečeće gitarističke turbulencije, po kojima je bend potvrdio vernost žanru.
Veza s prošlim albumom zadržana je na nivou produkcije, koja je ponovo u rukama kućnog producenta etikete Sub Pop Phila Eka, učenika legendarnog Jacka Endina (Bleach, Mudhoney, Soundgarden, Hot Hot Heat, Therapy?...).
To je pozadina/mrak pesama o duhovima prošlosti, iščezlim prijateljima, usamljenosti, pogrešnim ženama, herojima iz detinjstva: “I could sleep, I could sleep, I could sleep, I could sleep, when I lived alone, Is there a ghost in my house?”. Uz zvučnu podršku koja zakucava pravo u mozak, klizećim rifovima i Bridwellovim nejakim vokalom (koji se, uz obilnu pomoć reverba, ne štedi ni za trenutak), oni više nego upečatljivo otvaraju album citiranom pesmom Is There a Ghost. U istom stilu nastavljaju u emotivnim ogoljenjima Ode to LRC ili No One's Gonna Love You, te u napetoj baladi Detlef Schrempf, nazvanoj po legendarnom nemačkom košarkašu Seattle Supersonicsa.
Vrhunac albuma je stondirana izvedba maestralne numere Cigarettes, Wedding Bands, u kojoj bend smenjivanjem bura i zatišja diže tempo na samu ivicu zvučnog i emocionalnog kolapsa, po recepturi Youngovih Crazy Horse.
Stvoren po istom idejnom obrascu preispitivanja kraja mladosti i ulaska u srednje doba, po kojima su snimljeni klasici Born To Run ili Automatic For The People, Cease to Begin predstavlja neku vrstu kreativnog odgovora na njihove/iste teme iz perspektive novog milenijuma.
Ako vam se čini da je ta perspektiva suviše mračna i okrenuta ka prošlosti, osvrnite se oko sebe i pogledajte... iskreno. Band Of Horses je to već učinio.
Audio:
Video:
NAPOMENA:
Komentari ne odražavaju stav redakcije Popboksa već je ono što je u njima napisano isključivo stav autora komentara.
Da bi vaš komentar bio objavljen potrebno je da bude vezan za sadržinu teksta, odnosno da predstavlja mišljenje o objavljenom tekstu.
Nećemo objavljivati uvredljive, nepristojne i netolerantne komentare, kao ni one čijim bi se objavljivanjem prekršio Zakon o javnom informisanju.
Ukoliko nam u komentaru ukažete na činjeničnu, gramatičku, slovnu, tehničku i sl. grešku, bićemo vam zahvalni i prosledićemo informaciju odgovornima u redakciji, ali taj komentar nećemo objaviti.
Komentare koji se tiču uređivačke politike nećemo objavljivati, sve predloge (i zamerke, pohvale...) koje imate možete nam poslati e-mailom.
Komentari
Trenutno nema komentara.
Morate biti prijavljeni da biste komentarisali tekstove.